طمعورزی دوباره طراحان جنگ نرم؛ اذهان جوانان و کانون خانواده‌ها
طراحان جنگ نرم پس از عقب نشینی سال 88 این بار اهداف بلند مدتی را در جهت تاثیر گذاری بر ذهن جوان و خانواده های ایرانی آغاز کرده اند.
به گزارش گروه " فضای مجازی " خبرگزاری فارس، سایت الف طی تحلیلی از فاز جدید دشمن در جنگ نرم خبرداد.
این سایت خبری نوشت: تاسیس شبکه های جدید ماهواره ای فارسی زبان با جهت گیری شدید تفریحی و سرگرمی آن هم در موج ایجاد شده توسط شبکه منحط فارسی وان نشان می دهد که جبهه گشوده شده برای جنگ نرم با تمام قوا در حال ریزش آتش برسر جوانان و خانواده‌های ایرانی است.اگرچه دو دهه است که از طرح مفاهیمی مانند ناتوی فرهنگی وتهاجم فرهنگی می‌گذرد و یکی دوسالی است که بحث جنگ نرم نیز با حساسیت بیشتری رصد می‌شود ولی در واقع روزی نیست که برگ تازه‌ای از طرح‌های جنگ نرم رو نشود.
شبکه فارسی‌زبان ماهواره‌ای "من و تو " در واقع تازه‌ترین نمونه هجمه وسیع فرهنگی و رسانه‌ای است که از بیرون مرزها ساماندهی می‌شود و اهداف متنوع، بلندمدت و پیچیده‌ای را دنبال می‌کند. در واقع تمام کسانی که به اهداف و شیوه های جنگ نرم تردید داشتند در برابر علت و فلسفه وجودی چنین شبکه ای راهی ندارند جز آنکه آن را در راستای برنامه ریزی یچیده غرب جهت تاثیر گذاری بر طبقه متوسط ایران ارزیابی کنند.چون توجیه اقتصادی و اجتماعی خاصی برای راه اندازی چنین شبکه ای وجود ندارد.
این شبکه متعلق به شرکت تلویزیونی مرجان (Marjan Television Network) است و از بریتانیا پخش می‌شود. دولت بریتانیا پیش از این نیز با راه‌اندازی شبکه تلویزیونی بی‌بی‌سی فارسی، باب تازه‌ای را در عرصه جنگ نرم گشوده بود.بی بی سی در طول حوادث تلخ و فتنه سال 88 از تمام امکانات خود برای شعله ور نگه داشتن آتش و التهاب استفاده کرد.
حال با شکست قطعی جبهه سیاسی گشوده شده از سوی رسانه های غربی بخصوص بی بی سی در طول یک سال و نیم گذشته،حالا این شبکه جدید (من و تو ) نشان از تغییر تاکتیک اعمال شده در این جنگ رسانه ای دارد.این بار سیاست به حاشیه رانده شده و به جای آن با تمام قوا و با استفاده از تمام شیوه های فریبنده رسانه ای به تبلیغ سبک زندگی (لایف استایل )غربی پرداخته می شود.
به نظر می رسد طراحان جنگ نرم پس از عقب نشینی سال 88 این بار اهداف بلند مدتی را در جهت تاثیر گذاری بر ذهن جوان و خانواده های ایرانی آغاز کرده اند.اهدافی که در یک کلام در القای سبک زندگی غربی خلا صه می شود. برنامه هایی که در چارت رسمی بی‌بی‌سی نمی گنجد حالا در این همزاد شوخ و شنگ ، برای مخاطب ایرانی به نمایش گذاشته می شود.
هر چند گفته می شود این شبکه با حمایت مالی یک خواننده زن لسانجلسی و دوستانش اداره می شود، ولی مروری بر چینش برنامه‌ها و نحوه اداره شبکه، روایت از اهدافی فراتر از ذهن یک خواننده و یا آموزش رقص و آواز دارد. و این شبکه در دو میدان متفاوت اهداف خویش را پیگیری می‌کند. هدف نخست را باید در لایه بیرونی شبکه یعنی برنامه‌های سرگرم‌کننده‌ای چون آشپزی، طنز و حتی رقص جست که سطحی‌ترین مخاطبان را جذب می‌کند. برای تنوع و تکمیل این برنامه‌ها، مستندهای علمی و برنامه‌های ورزشی افزوده شده‌اند و سپس برای اثرگذاری و همچنین اقناع مخاطب خاص، برنامه‌هایی چون اتاق خبر و... تدارک دیده شده‌اند. بدین ترتیب، یک شبکه تلویزیونی راه مرموزی را برای تحت تاثیر قرار دادن مخاطب ایرانی انتخاب کرده است.
سویه دیگر این برنامه، بهره‌گیری از پتانسیل برخی چهره‌های مشهور نظیر خوانندگان لس‌آنجلسی و همچنین تامین امکاناتی برای ارتباط آسان مخاطب با شبکه تلویزیونی، استفاده از مجریان جوان و خوش‌سیما و... برای تاثیرگذاری هرچه بیشتر و جذب مخاطبان افزون‌تر است.
در تلاشی دیگر همچنین گردانندگان این شبکه با تمرکز ویژه بر زندگی ایرانیان خارج از کشور و تلاش برای معرفی زندگی آنان به عنوان یک سبک زندگی موفق، می‌کوشند حلقه برنامه ریزی موذیانه خود راکامل کنند. مجموع این داده‌ها، نخست نشان می‌دهد که جریان مقابل که بیرون از مرزهای ایران نشسته است و در حال برنامه‌ریزی است، به‌طور متناوب در حال تغییر تاکتیک، به روز کردن روش‌ها و همچنین گسترش میدان بازی است. این آمادگی مستمر، می‌تواند به پیام روشن برای آمادگی بیشتر و متقابل در داخل کشور داشته باشد.
نکته دوم به توجه ویژه سیاستگذاران چنین شبکه‌هایی برای بهره‌گیری از حوزه‌های مورد توجه و علائق مخاطب ایرانی به‌ویژه در حوزه سرگرمی، مستند، ورزش، حادثه و... دارد.
چنین حوزه‌هایی با توجه به غنای و گستردگی سوژه، عرصه‌هایی نیستند که دست برنامه‌ریزان داخلی را بسته باشند و یا فرصت و امکانی برای بروز خلاقیت‌های رسانه‌ای وجود نداشته باشد. سومین نکته به ادامه جنگ نرم و افزایش کانال‌ها و وسیع‌تر‌شدن میدان بازی باز می‌گردد. همچنانکه خبر رسیده است این کارتل نوپدید بر آن است که شبکه‌ای تازه راه‌اندازی کند. به روایت روشن‌تر، صرف مواجهه در حد یادداشت، مصاحبه و افشاگری رسانه‌ای درباره این شبکه‌ها و اهداف آن و یا بایکوت خبری چنین فعالیت‌هایی نمی‌تواند کارگشا باشد.
