((به خاطر خون شهدا رشوه نگیرید!؛ به خاطر خون شهدا بیت المال را غارت نکنید!! به خاطر خون شهدا کار مردم را راه بیندازیم!))

یک وقت هست ما یاد شهدا را داریم به عنوان مقدمه ای برای عمل کردن، الگوهای زندگی را از شهدا میگیریم. یک وقت هست که ما یاد را به جای مقدمه عمل، جانشین خود عمل می کنیم. آن وقت دیگر ما باید برای شهدا چه کار کنیم؟؟. برای شهدا باید یادشان را زنده نگه داریم؟عکس هایشان را به در و دیوار بزنیم؟اسم روی کوچه ها بگذاریم؟این ها همه مقدمه است برای این که به راه شهدا عمل بشود. آن موقع این فضا آن قدر سنگین می شود که حتی می بینید خود خانواده شهدا را تحت تاثیر قرارمی دهد، فضا طوری شده که مادر شهید وقتی دوربین به طرفش گرفته می شود احساس می کند که باید راجع به حجاب تذکر بدهد!!. خود بچه رزمنده وقتی می خواهد خاطره بگوید فکر می کند که فقط راجع به نماز شب شهدا بایدخاطره بگوید!! ونباید بگوید فلان اداره درجا زد توگوش رئیس فلان اداره بعد هم اخراجش کردند به خاطر دفاع از حق مردم؛ مراقبت ها و دقت هایی که روی بیت المال داشتند را نباید گفت. ما مدام باید بگوییم که همه ی شهدای ما مثلا 6 ماه قبل از تولدشان مادرشان خواب دیده اولیاء خدا گفته اند که ایشان به دنیا خواهد آمد، اینها نظر کرده اند، یعنی دنبال اینها نباشی که راه شهدا را بروید!!

شهدا از توی کوچه و بازار ها، از همین نیکمت مدرسه ما بلند شدند رفتند. نه این که شما فکر کنی از اولیاءا. . . بود. نه بابا تا قبلش فوتبال بازی می کردیم فحش های بدتر از ما هم می دادند. این آدم وارد سلوک شد؛ تلاش کرد، خودسازی کرد، رشد کرد و ما رشدش را می دیدیم.

بخشی از سخنرانی آقای وحید جلیلی ( سردبیر نشریه راه وسردبیر اسبق نشریه سوره )

کارشناسی ساخت جبهه فرهنگی